Techniki tkania dywanów orientalnych

Techniki tkania dywanów orientalnych

Aranżując wnętrze, gospodarze najczęściej szukają takich rozwiązań, które będą pełnić funkcje zarówno praktyczne, jak i dekoracyjne. Wybór idealnych dodatków to nie lada wyzwanie, często przyprawiające o ból głowy. Świetnym pomysłem na upiększenie mieszkania jest zakup dywanów, znajdujących zastosowanie w pomieszczeniach od kilku tysięcy lat. Ozdobne kobierce kiedyś stanowiły obowiązkowy element wyposażenia niemal każdego domu. Obecnie można spotkać je nie tylko w klasycznych wnętrzach, lecz również w apartamentach wykorzystujących nowoczesny styl. Dużą popularnością cieszą się dywany tkane ręcznie - orientalne modele o bogatych wzorach.

Dywany orientalne - czym się charakteryzują?

Dywany ręcznie tkane są znane od czasów starożytnych. Te doskonałe elementy dekoracyjne zachowały niewiarygodną funkcjonalność użytkowania oraz najwyższą jakość. Orientalne kobierce wraz z upływem lat nabywały szereg nowych technik wykonania, co uczyniło je oryginalnymi, jedynymi w swoim rodzaju.

Pod powszednie znanym terminem „orientalne dywany” kryje się wiele modeli, mających podobną gamę kolorystyczną i wzory - wyróżniają się bogatymi ornamentami, zazwyczaj motywami zwierzęcymi, roślinnymi lub kształtami geometrycznymi. Wyprodukowane z najwyższej klasy wełny charakteryzują się intensywnymi kolorami, występują najczęściej w odcieniach czerwieni, fioletu i zieleni. Nie ulega wątpliwości, że ekscentryczny orient od dawna intrygował Europejczyków nie tylko ze względu na niebanalną trwałość. Tkane dywany wytwarzane z naturalnych materiałów są także symbolem wschodniej kultury i religii.

Do najpopularniejszych orientalnych modeli zalicza się dywany perskie i tureckie. Co ciekawe, kobierce tkane na terenach Iranu w miejscowościach Kerman, Sziraz, Hamadan zostały wpisane na listę UNESCO ze względu na narodowe dziedzictwo kulturowe w tym kraju. Obecnie w sklepach można spotkać o wiele więcej modeli - niekoniecznie wyprodukowanych na terenie współczesnego Iranu. Przy zakupie dywanów orientalnych należy zwrócić szczególną uwagę na kolor, materiał (jedwab, wełna i bawełna) i przede wszystkim - ilość węzełków przypadającą na metr kwadratowy, czyli tzw. gęstość tkania.

Ręcznie tkane dywany

Mieszkańcy dalekiego wschodu pielęgnują tradycję, toteż tamtejsze kobiety z dbałością o najmniejszy szczegół tkają dywany w domowych warsztatach. Zachowanie prostych metod wykonania i utrzymanie kobierca w klasycznych wzorach przechodzi z pokolenia na pokolenie. O produkcji dywanów mowa jest już na etapie hodowli zwierząt.

Mężczyźni w procesie przeplatania włókien nie są potrzebni, jednak ich zadaniem jest naciąganie na krośnie nici osnowy oraz przygotowanie drewna na ramy - sztuka tworzenia dywanów ręcznie tkanych to domena pań.

Ostatnim etapem przygotowań do produkcji kobierców jest wybór odpowiedniego surowca, co jest nie lada wyzwaniem. Ocena jakości składa się z wielu kluczowych elementów i wcale nie jest prosta. Aby jedwab był najlepszej jakości, należy wybierać takie hodowle, gdzie jedwabniki karmione są świeżymi liśćmi morwy. Kokony powinny być dokładnie wysuszone oraz wymoczone w ciepłej wodzie. Dywany orientalne wykonane z jedwabiu należą do najbardziej pożądanych ze względu na wytrzymałość i miękkość.

Do tkania opisywanych kobierców najczęściej wykorzystuje się owczą wełnę, rzadziej kozią lub wielbłądzią. W tym przypadku również trzeba zwrócić uwagę na kilka istotnych kwestii. Chodzi tutaj głównie o wiek zwierzęcia, rasę, karmę oraz porę strzyżenia. Ważną rolę odgrywa także miejsce strzyżenia (łopatki, podgardle i grzbiet, gdzie włos jest najdłuższy). Co ciekawe, wełnę powinno myć się pięciokrotnie z dodatkiem delikatnego mydła.

Mało kto ma świadomość tego, że oryginalne dywany orientalne barwione są za pomocą naturalnych substancji. Warto wiedzieć, że żółty kolor pozyskiwany jest z morwy, winorośli lub macerowanych liści jabłoni; brąz z łupin orzechów i kasztanów; barwę czerwoną uzyskuje się z kłączy marzanny barwierskiej; natomiast beż to kolor odpowiednio wygotowanej, czystej wełny.

Dywan orientalny - techniki tkania

Przy wyborze idealnego dywanu mieszkańcy domu kierują się nie tylko walorami dekoracyjnymi, lecz przede wszystkim jakością, funkcjonalnością i wytrzymałością na uszkodzenia mechaniczne, z którymi wiążą się rozmaite metody tkania. Nie ulega wątpliwości, że produkcja kobierców orientalnych jest niezwykle czasochłonna, co w dużym stopniu przekłada się na ich cenę.

Dywan perski lub turecki niemal każdej osobie kojarzy się z wysoką jakością i różnorodnym wzornictwem. Warto wiedzieć, że na jego wartość składają się zdobienia wraz z gęstością węzłów. W Turcji wytwarza się wiele rodzajów kobierców, w tym wiązane dywany hali oraz kilimy - tkane. Do tradycyjnych metod produkcji dywanów zalicza się tkanie supełkowe - ręczne wiązanie polegające na wykonaniu dużej ilości węzłów wiązanych na nitkach osnowy, przeplatanych naprzemiennie nitkami wątku.

Dywany wiązane - hali

Anatolijskie dywany wykonywane są za pomocą węzła perskiego, najczęściej stosowanego przez rzemieślników z Kayseri. Wspomniana metoda charakteryzuje się tym, że każdy węzeł przymocowany jest do jednej nitki osnowy. W przypadku węzła tureckiego pełne wiązanie następuje z dwoma nitkami osnowy. Mimo tego, że ten sposób jest o wiele solidniejszy i trwalszy, węzeł perski świetnie sprawdzi się we współpracy z jedwabiem, dając subtelniejszy efekt.

Dywany tkane - kilimy

Dywany tkane są ściśle związane z życiem i kulturą nomadów. Należy wspomnieć, że miały szerokie zastosowanie, ponieważ pełniły funkcje dekoracyjne i praktyczne. Dwustronne wykładziny ozdabiały podłogi, ocieplały namioty, służyły jako koce lub poszewki na poduszki, a nawet wielbłądzie siodła. Opisywane kilimy nie mają runa, dzięki temu wyróżniają się lekkością. Można je z łatwością odróżnić od innych modeli ze względu na to, że obie strony produktu są takie same i nadają się do ekspozycji. Przygotowanie takiego dywanu z reguły trwa kilka dni, czasami nawet tydzień.

dywany orientalne

Dywany orientalne - do jakich wnętrz pasują?

Wschodnie kobierce z reguły kojarzą się z mieszkaniami urządzonymi w stylu klasycznym. Jest to oczywiście poprawne spostrzeżenie, ponieważ znakomicie współgrają z masywnymi meblami w ciemniejszych kolorach. Niemniej jednak orientalne dywany można z powodzeniem wykorzystać w nowoczesnych wnętrzach. Takie połączenie stworzy efektowny kontrast, przyciągający wzrok niejednego gościa.

Podsumowanie

Nie ulega wątpliwości, że ręcznie tkane dywany orientalne są postrzegane jako przedmioty o dużej wartości artystycznej, które również pełnią funkcję użytkową. Mimo tego, że najcenniejsze z nich znajdują się w muzeach, to można zakupić w renomowanych sklepach kobierce stylizowane, a nawet oryginalne modele.